به گزارش ملایریها به نقل از صبح الوند؛ تلاش برای زنده نگه داشتن هنر، آن هم هنری اصیل چون فرش که یادگاری ماندگار از گذشتگان است، با همان سبک و سیاق قدیمی، از ریسندگی نخها تا رنگرزی، طراحی نقشه و بافتن، اقدامی بس ستودنی است که خانواده ای 5 نفره در یکی از روستاهای معروف صاحب نام فرش، در شهرستان ملایر در راه آن گام برداشته و حالا نه تنها در ایران بلکه آوازه فرش « جوزان» را جهانی کرده اند.
« اسماعیل» یکی از فرزندان خانواده «حسینی نسب» است که با 55 سال سن و همراهی چهار نفر از اعضای خانواده اش فقط برای زنده نگه داشتن نام روستای خویش (جوزان) هر ساله تعداد زیادی از علاقمندان به فرش را آموزش می دهد تا فرش جوزان مانند بسیاری از هنرهای فراموش شده از یاد نرود. آنها با اختصاص یک طبقه از منزل شخصی، کارگاه آموزشی را راه اندازی و با 40 کارآموز فعالیت خود را شروع کردند و در حال حاضر سالیانه حدود 700 کارآموز را آموزش میدهند و نه تنها خسته نشده اند بلکه با انگیزه بیشتری هدف خود را دنبال می کنند.
در همین رابطه خبرنگار صبح الوند گفتوگویی را با وی انجام داده است که خلاصه ای از آن را در ادامه ارائه میگردد:
*چند سال است که در این حوزه فعالیت میکنید؟
32 سال سابقه کار در صنایع دستی با گرایش فرش دارم و در زمینههای مختلف شامل بافت فرش های دستبافت، موزهای و تزئینی و همچنین در رنگرزی، طراحی، تولید، نظارت و مشاوره فعالیت تمام و کمال داریم.
*در حال حاضر فرش جوزان چه میزان شناخته شده است؟
آنقدر که وقتی در بازار تهران این فرش را همراه داشته باشی خریدار به خوبی آن را میشناسد و به سمتت میآید . لذا به جرات میتوان گفت یکی از چهار قطب اصلی تولید فرش ایران، فرش جوزان است و جایگاه بزرگی بین مجموعه داران اروپایی دارد.
*آیا این جایگاه در بین مجموعه داران اروپایی، واقعی است؟
بله، این مسأله مختص به داخل کشور نیست بلکه در خارج از کشور نیز فرش جوزان جایگاه خوب و شناخته شده ای دارد. به عنوان مثال در کتاب قالی ایران که به زبان انگلیس تالیف شده است، به فرش جوزان اشاره شده و یا اینکه در ایتالیا مجله « جوزان کارپت» منتشر میشود . همچنین فرش جوزان تزئین کننده یکی از موزههای ایتالیاست که همه اینها نشان از جایگاه فرش ایران در جهان دارد.
در سال 2010 با یک هیات کارشناسی برای بررسی مشکل رکود فرش ایران سفری به آلمان داشتیم، در سالن همایش شهر هانوفر، مجری تلویزیون آلمان درخصوص فرش جوزان صحبت کرد و این بسیار قابل توجه بود.
*به روزهای ابتدای کار برگردیم، چه چیز شما را به این سمت کشاند؟
وقتی دیدم این پتانسیل سالهای گذشته از طرف فعالین این هنر، به وجود آمده با یک خانواده 5 نفره تلاش کردیم آن را مجدداَ احیا کنیم. هدف ما فقط حفظ جایگاه فرش جوزان است و علاقه به زادگاهم موجب شده تا گامی را در معرفی آن به دنیا بردارم و بتوانم نام آن را زنده نگه دارم و حالا میبینیم که خوشبختانه مورد توجه غربیها نیز قرار گرفته است.
*با گذشت بیش از سه دهه از کار خود راضی هستید؟
ما توانستیم هنری که کاملاَ از بین رفته و فراموش شده بود را بهخوبی احیا و از صفر تا صد کار را با همان کیفیت دهه چهل تولید کنیم. برای ما حفظ اصالت کار مهم است نه تجارت آن. خوشبختانه در حال حاضر به صد در صد هدفی که داشتیم، رسیده ایم و همه مراحل کار شامل رنگرزی گیاهی، ریسندگی دستی و نقشههای سنتی دهه چهل را اجرا میکنیم و چیزی را که دنیا از ما انتظار دارد عرضه کنیم نه برخی تولیداتی که امروزه به نام فرش ایرانی ارائه می شود و این هنر را تبدیل به کار تجاری کرده است.
*وقتی این جایگاه را در خارج از کشور دارد آیا برای صادرات آن نیز برنامه ای دارید؟
تاکنون کل فرش ایران به دو کشور آلمان و ایتالیا صادر شده است و حالا که موضوع بازارهای جهانی اتفاق افتاده است، صادارات رونق خواهد گرفت و بسیاری از مشکلات حل میشود. تا به حال بیشتر به بازارهای داخلی به ویژه تهران وارد شدهایم اما افرادی هستند که فرش را از ما میخرند و صادر میکنند.
*با چه مشکلاتی مواجه هستید؟
بزرگترین مشکل بازار جهانی است که رکود در سال گذشته بسیار به تولیدکنندگان فشار آورده است و روابط با کشورهای غربی میتواند کمک کننده باشد، اولین مشکل بازار است که اگر بازار خوب و پر رونق باشد، مشکلات هم خودبخود حل میشود، بازار برای همه تاجران و تولیدکنندگان مهمترین نکته است.
*برای توسعه و معرفی کارتان چه اقداماتی انجام داده اید؟
در حال راه اندازی شرکت تهیه و تولید مواد اولیه فرش و تابلوفرش « جوزان پیچ» در شهرک صنعتی هستیم. همچنین از طریق راه اندازی سایت مقالات مربوط به فرش را عرضه می کنیم، البته قبل تر هم به مدت 15 سال عضو مجله دیجیتالی آلمانی بودیم و اطلاعات جهانی ارائه میشد. در حال حاضر نیز از طریق فضای مجازی در خدمت علاقه مندان هستیم.
*با توجه به فعالیت هایی که داشته اید و سعی کردید در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشید، از حمایتها راضی هستید؟
تاکنون دولت در زمینه تولید حمایتی از ما نداشته است و معتقدم نباید منتظر حمایت دولت بود حتی ما در راستای کمک به کارآموزان با وجود 200 هزار تومان شهریه مصوبه فنی وحرفه ای اما آموزشها را شامل بافندگی فرش، تابلوفرش، جاجیم، گلیم وبه صورت رایگان انجام می دهیم.
*اما صحبت پایانی؟
امیدوارم بتوانیم هر چه بیشتر در حفظ هنرهای اصیل تلاش کنیم و جایگاه خود را در دنیا بدست آوریم.
انتهای پیام /