در سالیان گذشته نبود پارکینگ طبقاتی به‌ویژه در شهرهای بزرگ به‌وضوح احساس نمی‌شد و از اهمیت زیادی برخوردار نبود، اما در عصر حاضر باتوجه‌به افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش بی‌رویه وسایل نقلیه در کلان‌شهرها و حتی در شهرهای کوچک و همچنین نبود پارکینگ طبقاتی، دارندگان وسایل نقلیه (خودرو سواری) را بر آن داشته است که مجبور شوند برخلاف‌میل‌باطنی، خودروهای خود را در کوچه یا پس‌کوچه‌های شهر پارک کنند.
اما باید برای پارک‌کردن در کوچه‌ها، رعایت یک سری قانون و قواعدی که مربوط به پارک خودروها در کوچه‌هایی که انتهای آنها بن‌بست نیست ضروری به نظر می‌رسد. طبق قانون کوچه‌هایی که انتهای آنها بن‌بست نیست در مالکیت هیچ شخصی نبوده و فضای کوچه به عموم مردم تعلق دارد.
ماده ۲۴ قانون مدنی تکلیف این موضوع را مشخص کرده و بیان می‌کند: هیچ‌کس نمی‌تواند طُرُق و شَوارِع عامه و کوچه‌هایی را که آخر آنها مسدود نیست(بن‌بست نیست) تَمَلُّک نماید. پس طبق قانون کوچه‌ها را از جمله اموالی می‌توان قلمداد کرد که غیر قابل تملک اعلام شده‌اند و با رعایت برخی قوانین از قبیل عدم توقف در نقاطی که تابلو توقف‌ممنوع نصب شده یا زمانی که موجب سد معبر نشده باشیم می‌توانیم از منافع و فضای کوچه‌ها بهره‌مند و خودروی خود را پارک کنیم.
اما تنها استثنائی که بر آن وارد است این که هرکسی با مالکیت، صاحب حق‌هایی می‌شود که برای بهره‌برداری از آن ملک در اموال دیگران وجود دارد.
اگر چه طرق و شارع جز مالکیت عمومی به شمار می‌روند؛ اما املاک مسکونی یا تجاری ای که در این کوچه‌ها مستقر هستند نسبت به دیگران در حد و اندازه رفت‌وآمد یا تردد دارای حق ارتفاق هستند چنانچه که قانون‌گذار در مواد ۹۳ تا ۱۰۸ قانون مدنی این حق را برای مالکین چنین املاکی به رسمیت شناخته و بیان می‌کند که پارک در جلوی درب پارکینگ‌ها و درب املاک مسکونی یا تجاری ممنوع است و هیچ شخصی حق پارک‌کردن در برابر درب ورود و خروج اشخاص یا وسایل نقلیه موتوری اعم از ماشین، موتورسیکلت، دوچرخه و..... نخواهد داشت.
از طرفی سنگ‌فرش‌کردن پیاده‌رو، کاشت درخت، گل یا بوته برای مالکین املاک مجاور هیچ حقی نسبت به آن و فضای مجاور در کوچه‌ها ایجاد نمی‌کند. اما گاهی اوقات در برخی از کوچه‌ها با اصطلاح پارک مساوی با پنچری مواجه می‌شویم که بیان چند نکات دراین‌خصوص نیز گزافه‌گویی نخواهد بود.
مالکین املاک مسکونی یا تجاری طبق مقررات قانونی حق نوشتن یا نصب تابلویی از جمله پارک مساوی با پنچری نخواهند داشت ابتدابه‌ساکن نوشتن یا نصب چنین تابلوهایی به‌نوعی تهدید و جرم محسوب می‌شود که قانون‌گذار در ماده ۶۹۹ قانون مجازات اسلامی کتاب پنجم تعزیرات اشعار می‌دارد تهدید به ایراد ضرر مالی تا ۷۴ ضربه شلاق یا دو ماه تا دو سال حبس دارد و در ماده ۶۷۷ ق.م.ا در مبحث تعزیرات بیان می‌کند تخریب عمدی اموال دیگری دارای ۶ ماه تا ۳ سال حبس خواهد بود و در ماده ۶۰۸ همان قانون بیان داشته توهین نیز می‌تواند مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا جزای نقدی به همراه داشته باشد.
از طرفی چنانچه شخصی خودرو خود را در جلوی درب پارکینگ یا درب ورود و خروج املاک مسکونی یا تجاری پارک نماید مالک چنین املاکی به‌هیچ‌وجه ممکن نمی‌توانند خودرو موردنظر را پنچر کنند و تنها راهکاری که می‌توان به این قبیل افراد توصیه کرد آن است که طبق ضوابط و مقررات از ضابطان قضایی(نیروی انتظامی) جهت رفع مزاحت تقاضای کمک نمایید.
(احسان غفاری - کارشناس ارشد حقوق – روزنامه‌نگار
انتهای خبر/گ