به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «ملایری‌ها»؛ ملایر، شهری با پیشینه‌ای غنی در فرهنگ و هنر، همواره خاستگاه استعدادهای درخشانی در عرصه‌های مختلف، به‌ویژه تئاتر، بوده است. هنرمندان این دیار نه‌تنها در سطح منطقه‌ای که در عرصه‌های ملی و بین‌المللی نیز خوش درخشیده‌اند و نام ملایر را به‌عنوان شهری هنرپرور بر سر زبان‌ها انداخته‌اند.
اگر به نمایش‌های روی صحنه شهر تهران در ماه‌های خرداد و تیر نگاه کنیم به نکته جالبی برمی‌خوریم و آن این است که هنرمندان شاخص ملایری در حرفه‌ای‌ترین سالن‌های تئاتر پایتخت به ایفای نقش می‌پردازند و حضور پررنگ بازیگران و هنرمندان تئاتر ملایر در بهترین سالن‌های نمایشی پایتخت، توجه اهالی فرهنگ و هنر را به خود جلب کرده است.
«فردریک»، «بیست و یک»، «خانه دراکولا»، «بر زمین می زندش» و «برف زمین را گرم می‌کند» نمایش‌هایی هستند که از هنرمندان ملایر بر روی صحنه بهره برده‌اند.
در نمایش «فردریک» به کارگردانی حمیدرضا نعیمی که از خرداد در تالار وحدت به روی صحنه رفت بهنام شرفی بازیگر نام‌آشنای ملایری نقش‌آفرینی کرد و «خانه دراکولا» به کارگردانی بابک صحرایی نیز از وجود مرجان آقانوری بازیگر توانای ملایری خرداد بر روی صحنه بهره برد.
۳ بازیگر ملایری در نمایش «بیست و یک» به کارگردانی محسن اردشیر که به‌تازگی اجرای خود را در تالار حافظ آغاز کرده است نقش‌آفرینی می‌کنند و در این نمایش فروزان حسینی بازیگر توانا و شناخته شده ملایری، مهشید صارمی و نازگل روزبهانی حضور دارند.
در نمایش «بر زمین می زندش» به کارگردانی علی شمس نیز که اواخر تیرماه در سالن اصلی تئاتر شهر به روی صحنه می‌رود شاهد نقش‌آفرینی بازیگر جوان ملایری صالح حیدری هستیم.
نمایش «برف زمین را گرم می‌کند» به کارگردانی مریم منصوری از دیگر آثاری است که اواخر تیرماه در کارگاه نمایش مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه می‌رود، محمد عسکری بازیگر باسابقه ملایری در آن به ایفای نقش می‌پردازد.
حضور این هنرمندان ملایری در نمایش‌های مختلف در صحنه‌های تئاتر تهران نشان از استعداد بالای جوانان جهان شهر ملایر را دارد و اجراهای موفق و تحسین‌شده این هنرمندان نه‌تنها مایه مباهات و غرور برای مردم ملایر است.
اینکه در یک مقطع زمانی و در سالن‌های معتبر پایتخت تعداد زیادی از هنرمندان تئاتری ملایری به روی صحنه می‌روند جای خرسندی دارد؛ اما از طرفی این موضوع را نیز به ذهن متبادر می‌سازد که چرا این تعداد هنرمند شاخص و توانمند شهر و دیار خود را ترک کرده و در تهران به فعالیت هنری خود می‌پردازند.
پر واضح است که بخشی از این تصمیم به جهت ارتقا و بالاتر بردن سطح کیفی توانایی‌های این عزیزان است؛ اما بی شک بخش دیگری از آن را می‌توان آسیب‌شناسی کرد.
سال‌هاست که هنرمندان ملایری در عرصه‌های ملی و بین‌المللی افتخارآفرینی می‌کنند؛ اما هنر این هنرمندان کمتر در بین مسئولان شهر دیده شده است و شایسته است از سوی مسئولان و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی مورد تقدیر قرار بگیرند.
در پایان باید یادآور شد که باوجود این ظرفیت‌های انکارناپذیر، گویی تئاتر ملایر هنوز در سایه‌ای از کم‌توجهی و کمبود امکانات به سر می‌برد.
سالن‌های محدود، نبود حمایت‌های کافی، و کمبود فرصت‌های حرفه‌ای، تنها بخشی از چالش‌هایی است که هنرمندان تئاتر این شهر با آن روبه‌رو هستند و بااین‌حال، شور و عشق هنرمندان ملایری به صحنه، هر بار ثابت کرده که تئاتر این شهر، باوجود تمام دشواری‌ها، زنده و پویاست.
پرسش نهایی این است که اگر زیرساخت‌ها و حمایت‌ها در ملایر بیش‌ازپیش فراهم شود، آیا این شهر نمی‌تواند به یکی از قطب‌های تئاتر کشور تبدیل شود؟
مهدی روزبهانی