به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «ملایری‌ها؛ ابراهیم جلیلی یکی از بزرگترین مشکلات هنر مرواربافی را فصلی بودن این هنر صنعت دانست و افزود: اکثر هنرمندان به ویژه در مناطق روستایی به صورت فصلی در این هنر اصیل و ملی شهرستان فعالیت می‌کنند.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی ملایر با اشاره به اینکه اکثر هنرمندان فعال در این رشته، ابتدا به امورات کشاورزی ویژه باغداری رسیدگی می‌کنند، سپس در فصل‌های بیکاری به هنر مرواربافی می‌پردازند، گفت: فعالیت در این رشته باید دائمی و مستمر باشد، از دیگر مشکلات این هنر، صنعت نداشتن یک فضای مناسب همچون ناحیه صنعتی است و هنرمندان باید بتوانند به صورت مجتمع کنار یکدیگر فعالیت کنند.  

او با بیان اینکه بیش از ۲ هزار هنرمند در رشته مرواربافی نیازمند تمرکز کارگاه‌ها و نمایشگاه‌های فروش این محصول در یک مجتمع یا ناحیه صنعتی هستند، تصریح کرد: با توجه به کامل نبودن زنجیره تولید و فروش، مواد اولیه این محصول خام فروشی می‌شود و یا فروش کار به صورت نیمه‌کاره است.

جلیلی با اشاره به اینکه یک نرخ واحد در محصولات تولیدی مشابه هنرمروابافی وجود ندارد، بیان کرد: با توجه به کامل نبودن زنجیره تولید و فروش، مواد اولیه این محصول خام فروشی می‌شود و یا فروش کار به صورت نیمه‌کاره است، از سوی دیگر یک نرخ واحد در محصولات تولیدی مشابه هنرمرواربافی وجود ندارد.

او همچنین داشتن تعاونی تامین نیاز، تشکیل انجمن مرواربافان، حرفه‌ای عمل کردن و ایجاد یک بازار یا فروشگاه مناسب در داخل شهر را از الزامات و اتفاقات خوب در این هنر، صنعت عنوان کرد که می‌تواند روند توسعه آن را شتاب بخشد.   

رئیس اداره میراث‌فرهنگی ملایر با اشاره به تولید سالانه بیش از هفت میلیون قطعه انواع مروار در این شهرستان، گفت: ملایر در صنعت مرواربافی مقام اول کشور را دارد و روستای «داویجان» به عنوان روستای ملی و قطب تولید این محصول به شمار می‌رود.

به گفته جلیلی، هم اکنون بیش از دو هزار هنرمند در ۲۰ کارگاه بزرگ و ۱۵۰ کارگاه کوچک خانگی مشغول به بافت مروار هستند و طرح‌های بسیار متنوعی از این محصول تولید می‌شود.

او اضافه کرد: حدود ۲۰۰ هکتار از زمین‌های کشاورزی این شهرستان به کشت مروار اختصاص دارد و محصولات تولید شده هنر مرواربافی به عراق، ارمنستان، ترکیه و آذربایجان صادر می‌شود.

انتهای پیام/